روح الله زماني

بيوگرافي و عكس هاي روح الله زماني

با توجه به ديرينگي شهر كرج، آثار تاريخي و كهني در آن ديده مي شود كه قدمت آنها به سال هاي بسيار دور بر مي گردد. يكي از اين آثار كه پل شاه عباسي كرج ناميده مي شود روي رودخانه كرج تاسيس و در حوالي خاوري اين شهر و در مجاورت ساختمان باستاني صمصام كه پيشينه آن به سلسله سلجوقي بر مي گردد، واقع شده است. از آنجا كه اين پل در نماي شهري قابل رويت مي باشد، پتانسيل تبديل شدن به يك مركز توريستي را دارد. پل شاه عباسي يك بار در دوره صفوي مرمت شده و بار ديگر در سال 1388 به دليل اينكه با گذشت زمان و سيل هاي وارده دچار آسيب و تخريب شده بود، به جهت استحكام بخشي ستون ها، بازسازي گشت. چنانچه تصميم داريد اين مكان را در كرج بازديد كنيد، بهتر است با مجله مستر بليط همراه باشيد تا اطلاعات كامل تري در خصوص آن بدست آوريد.

كلان شهر اهواز به عنوان يكي از قديمي ترين شهرهاي ايران داراي جاذبه هاي گردشگري تاريخي زيادي است. رودخانه كارون كه از ميان اين شهر مي گذرد اهميت ويژه اي به آن بخشيده و موجب توسعه و رونق شهر نشيني و شكل گيري فعاليت‌هاي افتصادي در اهواز شده است.

براي «تام كروز» فارغ از مهارتي كه در اجراي حركات نمايشي در فيلم‌هاي اكشن دارد، ساخت يك فيلم پرمخاطب در ايستگاه بين‌المللي فضا نوعي ماموريت غيرممكن خواهد بود. 

به گزارش سي‌نت، اوايل ماه مه (اواسط ارديبهشت) سازمان فضايي آمريكا (ناسا) تاييد كرد كه براي ساخت نخستين فيلم سينمايي در فضا به دست تام كروز هنرپيشه نام‌آشناي هاليوودي، با سازمان بين‌المللي فضايي همكاري مي‌كند. جزئيات زيادي در اين باره در دست نيست فقط همين را مي‌دانيم كه اين پروژه دنباله‌اي بر مجموعه فيلم‌هاي ماموريت غيرممكن نخواهد بود. با اين حال انتشار اين خبر علاقه‌مندان به سينما را در جهان اميدوار كرد كه رقابت‌هاي فضايي در نهايت آن چيزي را كه هميشه دنبالش بوديم برايمان به ارمغان خواهد آورد: يك فيلم علمي-تخيلي كه در فضا تصويربرداري شده باشد.

اما نكته اينجاست كه اين پروژه شايد بزرگترين فيلمي باشد كه در فضا ساخته مي‌شود، اما اولين فيلم نيست.   

ساخت اولين فيلم در فضا افتخاري است كه در كارنامه ريچارد گريوت گردشگر فضايي و توسعه‌دهنده بازي‌هاي رايانه‌اي، ثبت شده است.

گريوت در سال ۲۰۰۸ با پرداخت ۳۰ ميليون دلار بليت فضاپيماي سايوز را خريداري كرد تا بتواند براي دو هفته به عنوان يك شهروند معمولي در ايستگاه بين‌المللي فضايي اقامت كند. در فاصله بين كنترل سامانه‌هاي قدرت در سايوز و تطبيق يافتن با زندگي در ايستگاه بين‌المللي، گريوت يك فيلم كوتاه پنج دقيقه‌اي با عنوان اوج ترس (Apogee of Fear) را تصويربرداري و تدوين كرد. تجربه‌اي كه گريوت به استناد آن مي‌گويد ساخت فيلم در فضا از آن چيزي كه تصورش را مي‌كنيد بسيار سخت‌تر و زمان‌برتر است.

به گفته وي، وقتي پاي ساخت يك فيلم در ميان باشد، آماده‌سازي‌ها براي توليد اهميت حياتي دارد. بايد تك تك صحنه‌ها را برنامه‌ريزي كنيد تا وقتي گروه پرهزينه عوامل آماده كار شدند، در ضبط صحنه‌ها بيشترين بازدهي را داشته باشيد. در فضا اين مشكل بزرگتر هم مي‌شود چون نه تنها هر لحظه از فرآيند تصويربرداري هزينه بيشتري دارد بلكه ضبط صحنه‌ها نيز به مراتب سخت‌تر است.  

گريوت قبل از سفر به فضا، فيلمنامه‌اي مصور از فيلم كوتاه خود به همراه فهرستي كامل از صحنه‌ها تهيه كرده و علاوه بر تهيه نقشه‌اي كامل از ديالوگ‌ها و حركات، حتي ترجمه‌هاي لازم را نيز براي فضانوردان روسي حاضر در ايستگاه فضايي تدارك ديده بود. با وجود تمام اين برنامه‌ريزي‌هاي دقيق و جزئي، هيچ چيز طبق انتظارات پيش‌ نرفت. در محيط بدون جاذبه فضا طراحي و تعيين حركات كار سختي است، دكور صحنه ثابت نمي‌ماند و كار صدابرداري با وجود فن‌هاي پرسروصدايي كه در فضاي ايستگاه تعبيه شده‌اند، مثل كابوس است.

آنطور كه تجربه گريوت از اولين بازديد از ايستگاه بين‌المللي فضا به وي نشان داد، فضا جاي حركت سريع نيست. توصيه وي درباره ساخت يك فيلم بلند در اين شرايط اين است كه كروز بايد براي پروژه خود فيلم اكشن آرماگدون را فراموش كرده و بيشتر به چيزي مثل اديسه فضايي ساخت سال ۱۹۶۸ فكر كند.

اين گردشگر فضايي مي‌گويد: شرايط واقعي در فضا مناسب ساخت يك فيلم اكشن سريع نيست، همه‌چيز آرام و حساب شده است. حقيقت تصويربرداري در فضا به اين معناست كه عوامل پروژه جديد يا به اين نتيجه مي‌رسند كه ضبط بسياري از صحنه‌هاي اكشن در زمين راحت‌تر مي‌بود و يا اين كه مجبور مي‌شوند تعريف خود را از فيلم اكشن به تناسب تغيير دهند.  

اين كه آيا پس از پروژه تام كروز شاهد ساخت فيلمهاي بيشتري در فضا خواهيم بود يا نه، بايد گفت كه رواج بيشتر سفرهاي گردشگري به فضا و در دسترس بودن وسايلي چون كپسول كرو دراگون شركت فضايي اسپيس‌ايكس، مي‌تواند باعث رونق اين صنعت شود اما شايد هم در نهايت سينماگران به اين نتيجه برسند كه استفاده از تكنيك‌هاي مرسوم هاليوودي براي ساخت فيلم‌هاي فضايي انتخاب هوشمندانه‌تر و ساده‌تري است.

پاورپوينت نرم افزاري ساده براي ساخت برنامه هاي چندرسانه اي كوچك است.

افراد بسياري با كاركرد پاورپوينت و نحوه‌ي ساخت اسلايد‌ها با استفاده از تصاوير، موسيقي، محتواي وب و متن آشنا هستند، اما يكي از ويژگي‌هاي جالب توجه پاورپوينت امكان ذخيره‌ي اسلايد‌هاي تهيه شده در قالب يك فايل ويديويي است.

حتي اگر با نرم‌افزار پاورپوينت مايكروسافت كار نكرده باشيد، نام آن را شنيده‌ايد. اين نرم‌افزار كه كاربرد بسيار زيادي در انواع زمينه‌ها دارد، براي نمايش اسلايد‌هاي متوالي كه با يكديگر ارتباط موضوعي دارند در زمينه‌ي انتقال يك مفهوم مورد استفاده قرار مي‌گيرد. براي مثال با استفاده از اين نرم‌افزار دانشجويان و اساتيد در كلاس درس و افراد در جلسات كاري به بيان توضيحات خود همراه با المان‌هاي تصويري و متني و حتي چند رسانه‌اي مي‌پردازند. با استفاده از اين نرم‌افزار مي‌توان به امكانات بسيار زيادي دسترسي پيدا كرد.

براي اينكه بتوانيد يك مجموعه‌ي اسلايد را در قالب فايل ويديويي ذخيره كنيد، ابتدا بايد مجموعه‌اي از اسلايد‌ها را در كنار هم قرار دهيد. پس از آنكه اسلايد‌هاي خود را ايجاد كرديد، در منوي بالاي پاورپوينت روي File كليك كنيد.

در اين مرحله به جاي آنكه طبق معمول روي گزينه‌ي Save كليك كنيد، روي گزينه‌ي Export كليك كنيد و سپس Create a Video را انتخاب كنيد.

پاورپوينت امكان ذخيره‌ي اسلايد‌هاي تهيه شده در قالب يك فايل ويديويي را به ما مي دهد.

پس از آنكه روي Create a Video كليك كرديد، پنجره‌اي با همين نام باز خواهد شد. در اين پنجره چندين ليست وجود دارد كه مربوط به گزينه‌هاي دخيره‌سازي ويديو است.

آموزش كار با نرم افزار پاورپوينت (PowerPoint)

اولين منوي ليست وار امكان انتخاب كيفيت ويديوي انتخابي را براي كاربر مهيا مي‌كند. همانطور كه در تصوير زير نيز مشاهده مي‌كنيد، سه گزينه براي انتخاب وجود دارد كه هر يك كيفيت ويديو را مشخص مي‌كند. گزينه‌ي اول بهترين كيفيت را در اختيار كاربر قرار مي‌دهد، گزينه‌ي دوم كيفيت متوسطي داشته و حجم آن نيز چندان زياد نيست. گزينه‌ي سوم براي استفاده از گجت‌هاي موبايل تدارك ديده شده، هرچند اين روزها رزولوشن صفحه‌ي نمايش گجت‌هاي موبايل بسيار افزايش يافته است.

چگونه كليپ بسازيم

چگونه كليپ درست كنيم؟